9 juni

Dag 180

En Jezus van daar gaande, vertrok naar de delen van Tyrus en Sidon. En ziet, een Kananese vrouw, uit die landpalen komende, riep tot Hem, zeggende: Heere! Gij Zone Davids, ontferm U mijner! mijn dochter is deerlijk van den duivel bezeten. Doch Hij antwoordde haar niet een woord. En Zijn discipelen, tot Hem komende, baden Hem, zeggende: Laat haar van U; want zij roept ons na. Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israëls. En zij kwam en aanbad Hem, zeggende: Heere, help mij! Doch Hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk het brood der kinderen te nemen, en den hondekens voor te werpen. En zij zeide: Ja, Heere! doch de hondekens eten ook van de brokjes die er vallen van de tafel hunner heren. Toen antwoordde Jezus, en zeide tot haar: O vrouw! groot is uw geloof; u geschiede, gelijk gij wilt. En haar dochter werd gezond van diezelfde ure.

Matthéüs 15:21-28

De Kananese vrouw smeekt om hulp, hoewel eerst afgewezen blijft ze aandringen, en ontvangt

Luister naar die berisping: “Ik ben niet tot uw ras gezonden.” O my.

Daarop zouden velen van hen zijn opgestaan en hebben gezegd: “Wel, ik denk dat Hij niet tot ons gezonden was. Ik denk dat ik wegga.” Kijk, Jezus wist dat zij dat soort geloof had. Zie?

En iets anders wat Hij zei: “Uw ras is alleen een troep honden.” Oei. My! Spreek niet zo tegen de moderne Pinkstermensen. Oh! U zegt dat en zij zeggen: “Wel, ik zal gewoon deze groep verlaten en tot de Assemblies toetreden. En als de Assemblies het tegen mij zeggen, zal ik naar de anderen gaan, en de anderen, en de anderen.” Ziet u?

Maar die vrouw niet. Zij had geloof.

Hij zei: “Ik werd niet tot u gezonden. Ik werd niet tot uw ras gezonden. En bovendien zijn jullie niets dan een stel honden. Het is niet passend voor Mij om hier het brood van de kinderen te nemen en het jullie stel honden voor te werpen.” O my.

Maar dat stopt geloof niet. Geloof is nog steeds daar. Het is gewoon even fris als ooit. Wat geeft geloof toe? De waarheid. Zij zei: “Dat is de waarheid, Heer.” O my. Kijk hoe klein u kunt worden, niet hoe groot u kunt worden. Geloof maakt u klein. Merk op dat zij nog steeds volhardend was.

Toch wilde Hij geen aandacht aan haar besteden. Hij negeerde haar. En tenslotte kwam zij op Zijn weg en Hij kon niet om haar heen en toen vertelde Hij haar: “Ik ben niet tot u gezonden, tot uw ras. En uw ras is niets dan een troep honden. En Ik ben niet van plan het brood van de kinderen te nemen. Het is niet goed dat Ik het brood van de kinderen neem, genezing voor deze groep, en het aan jullie honden geef.”

En zij zei: “Dat is de waarheid, Here.”

Geloof zal altijd toegeven dat het Woord de waarheid is. Amen. Zie? Als u echt geloof hebt en de Bijbel vertelt u dat u verkeerd doet, zult u toegeven dat u verkeerd bent. U zult niet zeggen: “Nu, wacht hier eens even, ik behoor tot...” Nee, nee, dat is geen geloof. Waar u goed of verkeerd bent wordt bepaald door het Woord. Dat is juist.