6 juni

Wat een tragedie is het om de kerken in deze conditie te zien. Niet dat ik iets tegen kerken heb, maar u begrijpt wat ik bedoel. Nu, geen berouw, gewoon de rituële vorm. En toch gebruikte Israël het Woord en het gebod van God. En de kerken vandaag nemen de dingen uit de Bijbel. Maar er gaat geen oprechtheid mee samen.

En toen Israël het Woord en de geboden van God begon te nemen en het tot een ritueel maakte, mishaagde dat Jehova, de Gever ervan. Het was omstreeks die tijd, toen zij Gods Woord tot een ritueel maakten, dat die machtige profeet Jesaja op het toneel verscheen. Lees het, Jesaja 1. Hij werd tot Israël gezonden. Zij haatten hem en ten slotte zaagden zij hem in stukken.

Maar wat deed hij? Hij stroopte ze af. Hij zei: “Uw plechtige feesten heeft God geweigerd.” Hij zei: “Het is een stank in Zijn neus geworden.” Wat was het? Het feest dat God voor hen verordineerde, de nieuwe manen, de sabbatten en het offeren van de zondoffers, enzovoort, wat God aan Israël had gegeven, hadden zij tot een traditie gemaakt. Dat is juist.

O, gemeente, ziet u wat het hart van een prediker doet breken? Uit het Pinksteren dat Hij ons gaf, hebben wij een traditie gemaakt. De oprechtheid is uit de gemeente weggeëbd. O, ik zeg niet alles, dank God. Niet alles was toen weg, maar de meerderheid; de oprechtheid is weg. Mensen kunnen er niet meer naar luisteren. Zij willen het niet horen. Ze nemen liever iemand die wat meer beschaving heeft. Ze willen het niet. Wel, precies zoals het toen was, zo is het nu.

Maar God zond hun Jesaja en hij wond er geen doekjes om. En hij vertelde hun wat zij hadden gedaan. Lees Jesaja 1 wanneer u naar huis gaat. Luister naar die profeet waar hij dat predikt. Hij vertelde hun dat het een stank was. Met andere woorden, God wilde hun stinkende offer niet. Wat hadden zij gedaan? Zij hadden hun offer bedorven. Zij hadden het bedorven, omdat zij ermee binnengingen zonder oprechtheid. Zij kregen geen enkel resultaat. Hij zei: “Uw tradities...” Komen met hun tradities had de kracht uit Zijn geboden genomen.

Nu, vandaag neemt onze traditie de kracht uit onze aanbidding, door onze eigen tradities. En wij zeggen: “Dat zijn Methodisten en Baptisten.” Dat zijn Pinkstermensen. Dat zijn wij allemaal samen.