17 juni

Wij zien de evangelist tegenwoordig naar het podium komen, en my, hij is helemaal opgeblazen en vertelt een heleboel grappen voor hij begint te prediken, en dergelijke dingen en gaat zo door en gedraagt zich als een clown in de preekstoel. Wanneer het tijd wordt om een altaaroproep te doen, zien de mensen zelfs geen enkele oprechtheid om aan een altaaroproep gehoor te geven. Zo is het. Daarom is de wereld in een lauwe toestand geraakt, waarin zij zich heden bevindt.

Ik vraag me vandaag af. Het is zo: de kerk, we hebben getracht onze jongens naar school te zenden om psychologie en dergelijke te studeren, om te weten hoe je een programma ingang doet vinden, om in de preekstoel te komen en de boodschap zo verlokkend te maken dat het de mensen zal aangrijpen en hun aandacht zal trekken. En vele grote psychologen trekken op die manier uit als leraars en dramatiseren de zaak en brengen een heleboel van zoiets naar voren. Wij vertellen hun altijd de schoonheid en de bekoring van de kerk. Maar wij falen hun te vertellen: “Wie Mij wil volgen, verloochene zichzelf, neme zijn kruis op en volge Mij.” Ik vraag mij af of wij de schoonheid van de kerk niet te mooi hebben gemaakt voor degene die binnenkomt.

Bijvoorbeeld de hedendaagse Baptistenkerk heeft vandaag een slagzin: “Een miljoen meer in ‘44”, en halen leden binnen bij duizenden en tienduizenden, onbekeerd, gewoon mensen die binnenwandelen en lid worden van de kerk. Ze maken zich schuldig aan de kerk van Jezus Christus om zulke leden binnen te halen. Zij drinken nog. Zij roken nog. Zij gokken nog. Zij liegen nog. Zij komen naar de kerk en verwachten aangenaam bezig gehouden te worden door een stel Hollywood-evangelisten die optreden en een heleboel schijn opvoeren en over het hele podium een heleboel grote muziekinstrumenten hebben geplaatst, terwijl zij daar een ouderwetse, God eerst, het uithuilende, altaaroproep behoorden te hebben; waar mannen en vrouwen niet komen om op te vallen, of heen en weer te rennen en zich als een clown te gedragen, maar om bij het altaar neer te knielen in het besef van de dood van Jezus Christus Die voor hen stierf, zodat zij weer terugkeren om oprecht met God te zijn.

Ik vraag me af of wij niet in dit soort tijd leven waarin wij grote evangelisten nemen, zoals velen die heden de landen doorkruisen: geweldige bekendstaande evangelisten die psychologie gestudeerd hebben en de mensen naar de kerk lokken. Maar wat gaat u dan met ze doen nadat u ze eenmaal in de kerk hebt gekregen? Wat gaat er met hen gebeuren nadat zij in de kerk zitten? Ze worden enkel lid van de kerk en gaan terug met dezelfde zonde en hetzelfde verlangen als waarmee zij de kerk zijn binnengekomen. Zij gaan precies eender terug. En dat is de reden waarom de wereld vandaag toekijkt en zegt: “Wel, als die man godsdienstig is, als deze persoon godsdienstig is...”

Ik ben bang dat wij het te gemakkelijk hebben gemaakt. Ik denk dat vreugde, zeker, ik geloof dat alle vreugde in Jezus Christus ligt. Dat is zo. Ik geloof dat het vreugde en blijdschap is. Maar onthoud, broeder, dat het de weg van zielestrijd en lijden en het kruis is. Dat moet u ook beseffen. Dat is waar. Ik vraag me af, of wij het niet een beetje te gladjes hebben afgeschilderd.