14 november

Dag 338

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, dat gij zult schreien, en klagelijk wenen, maar de wereld zal zich verblijden; en gij zult bedroefd zijn, maar uw droefheid zal tot blijdschap worden. Een vrouw, wanneer zij baart, heeft droefheid, dewijl haar ure gekomen is; maar wanneer zij het kindeken gebaard heeft, zo gedenkt zij de benauwdheid niet meer, om de blijdschap, dat een mens ter wereld geboren is. En gij dan hebt nu wel droefheid; maar Ik zal u wederom zien, en uw hart zal zich verblijden, en niemand zal uw blijdschap van u wegnemen.

Johannes 16:20-22

Ik geloof dat Jezus daarvan sprak toen Hij zei: “Gij zult bedroefd zijn, maar uw droefheid zal tot blijdschap worden”, hier sprekend tot Zijn discipelen, wetende dat de geboorte van het christendom tot stand kwam.

En nu, het oude moet sterven opdat het nieuwe geboren kan worden. Alles wat geboorte geeft moet door droefheid en pijn gaan, en zeker moesten zij door de pijn van droefheid en smart gaan om van de wet tot de genade te komen.

De normale natuurlijke geboorte typeert de geestelijke geboorte. Alle dingen van het natuurlijke zijn een type van het geestelijke. En wij ontdekken, als we hier naar de grond kijken en een boom zien groeien in de aarde, dat hij vecht om te leven. Dat laat zien dat er ergens een boom is die niet hoeft te sterven, omdat hij het uitschreeuwt naar iets. Wij ontdekken mensen, onverschillig hoe oud, hoe ziek, in welke toestand dan ook, dat zij het uitschreeuwen om te leven, omdat het aantoont dat er ergens een leven is waar wij voor altijd leven. Merk op hoe volmaakt.

Nu, in 1 Johannes 5:7 staat: “Want Drie zijn er Die getuigen in de hemel, de Vader, het Woord en de Heilige Geest; en deze Drie zijn één. En drie zijn er die getuigen op de aarde; dat is het water, bloed en de Geest; en die drie zijn tot één.” Nu merk op, de eerste drie zijn één; de tweede drie zijn aards, welke zijn tot één. U kunt niet de Vader hebben zonder de Zoon, u kunt niet de Zoon hebben zonder de Heilige Geest. Maar u kunt het water hebben zonder het bloed en het bloed zonder de Geest.

Ik geloof dat dit door onze tijdperken heen bewezen is de waarheid te zijn. Water, bloed, Geest: rechtvaardiging, heiliging, de doop van de Heilige Geest. Het geeft het tegenbeeld van wat men ziet bij de natuurlijke geboorte. Kijk, wanneer een vrouw of wat ook in barensnood is, dan is het eerste wat plaats vindt: het breken van het water (een normale geboorte); het tweede is het bloed; en dan komt het leven; water, bloed, geest. En dat vormt de normale, natuurlijke geboorte.

En zo is het in het geestelijke rijk. Het is water: rechtvaardiging door geloof, geloof in God, Hem ontvangen als uw persoonlijke Redder en gedoopt worden; het tweede is de heiliging door de Geest - dat God uw geest reinigt van alle elementen van de wereld en de begeerte van de wereld; en dan komt de Heilige Geest erin en bewerkt een nieuwe geboorte en vult dat geheiligde vat.

Bijvoorbeeld zoals dit: nu, ik heb u verteld om terzijde te leggen wat u niet gelooft en dan de taart te eten. Let op. Nu, er ligt een glas op het kippenerf. U pakt het niet op en zet het op uw tafel en vult het met water of melk. Nee. Het oprapen betekent rechtvaardiging. Het reinigen betekent heiliging, omdat het Griekse woord heiliging een samengesteld woord is, wat betekent “gereinigd en opzij gezet voor dienst (niet in dienst; voor dienst).” Dan wanneer u het vult, is het in dienst gesteld.