10 juli

Nimmer was er een leven dat werd geleefd zoals dat van Hem, omdat Hij de God in het vlees gemanifesteerd was toen Hij geboren werd. Hij was de uitdrukking van wat God de Vader is. En omdat God de Vader liefde is, was Jezus de volkomen uitdrukking van liefde. Hij was liefde vanaf het allereerste moment dat Zijn kleine babyhandjes de zachte wangen van Zijn moeder aanraakten. Hij was liefde.

En ik denk dat dat het is vandaag, wat velen missen te herkennen, dat Hij liefde was. “God is liefde en zij die liefhebben zijn uit God geboren.”

“God had de wereld zo lief - dat betekent de onbeminnelijken - dat Hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat eenieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar het eeuwige leven hebbe.”

Hij drukte Zijn liefde, toen Hij hier op aarde was, op zoveel verschillende manieren uit, dat het onbetwistbaar was dat Hij het meest liefhebbende Schepsel was Dat er ooit leefde. En ik denk dat Hij hier in Zijn leven God uitdrukte. En de enige manier waarop God aan de mensen kan worden uitgedrukt is door liefde.

En zo deed Hij ook toen Hij een van de slechtste vrouwen die er misschien in Zijn dag waren aantrof. Ze vonden haar geheel schuldig en geen manier om eruit te komen toen ze in overspel werd betrapt. En ze sleepten haar tot voor Hem en zeiden: “Wat zegt U dat er met haar moet worden gedaan?”

En toen keerde Hij Zich naar haar toe en zei: “Ik veroordeel u niet. Ga heen en zondig niet meer.” In plaats van haar door de straten te laten sleuren, weggesleept te worden als door een troep wolven en haar te laten stenigen en haar leven te nemen, boog Zijn tedere, vriendelijke, liefhebbende hart zich diep tot in de zonde waarin zij was en zei: “Ik veroordeel u niet. Ga en zondig niet meer.”