4 februari

Ik ga dit zeggen. Ik keek juist een paar minuten geleden naar een persoon. Hij vroeg mij onlangs naar een fijne jongen. We waren aan het jagen op eekhoorns. Die morgen schoot ik er vijf; ik liet er één over voor die middag. Je mag er maar zes schieten in de staat Kentucky; dat is de grens. Dus deze bepaalde persoon zei: “Ik heb er negen.” Een Christelijke jongen, een fijne knaap.

Ik zei: “Je hebt verkeerd gedaan. Je deed verkeerd!”

Hij zei: “Wel...”

Ik zei: “Ik schoot er vijf die morgen, liet er één over voor die middag. Toen ik die ene eekhoorn had, keek ik in een boom en telde er vijf of zes die daar precies zaten, zodat ik ze kon zien. Maar ik liep weg en liet hen daar.” Ik zei: “Ik liep hier niet lang geleden en daar zaten er ongeveer vijftien of twintig in een boom. Ik schoot slechts de limiet, wandelde weg en liet de rest daar. Ik zei: “Als ik naar deze streek kom en tot jullie jongens en u mensen hier de zaak predik die juist is, moet ik dat voorbeeld leven.” Christendom is niet wat u zegt, het is wat u leeft, wat u doet; het is een voorbeeld. U bent het zout der aarde. Ik zei: “Dan zegt de wet... Jezus zei: “Geef de keizer wat des keizers is. Wat doet u als u die snelheidswet breekt? U doet verkeerd; u zondigt. Geef dan de keizer wat des keizers is en aan God wat van God is.”

U zegt: “Wel, de wet is verkeerd.” Ik kan het niet helpen hoe verkeerd hij is; het is verkeerd om Jezus’ gebod te breken. En als u niet aan de keizer geeft de dingen die des keizers zijn, dan deed u wat Jezus u vertelde niet te doen en een overtreding van de wet is zonde. Klopt dat?

Wij zijn er allen aan schuldig; wij doen het. Maar als u zich verkeerd ziet doen, stop ermee. De mensen kijken naar u, de mensen willen niet naar de gemeente gaan, maar zij zullen u lezen, kijken wat u doet.